Multipel myeloom (MM)

Kahler, Ziekte van Kahler
Multipel myeloom, ook wel ziekte van Kahler genoemd, is een vorm van kanker waarbij plasmacellen (soort witte bloedcel) in het beenmerg ongecontroleerd groeien.

Afspraken

Centrum voor plasmacelaandoeningen (CPLUZ)

Verpleegkundig specialist

Anneleen Vanhellemont

Ziekte van plasmacellen

Plasmacellen zijn een type witte bloedcellen die een belangrijke rol spelen in de afweer van het lichaam tegen infecties.

Bij multipel myeloom begint een groepje plasmacellen ongecontroleerd te groeien. Deze kwaadaardige plasmacellen noemen we myeloomcellen.

Alle nakomelingen van deze myeloomcellen produceren hetzelfde, afwijkend immunoglobuline. Men noemt dit soms ook Kahler-eiwit, M-proteïne of paraproteïne.

Symptomen

In het vroege stadium van myeloom zijn er vaak geen symptomen. Dit stadium wordt smouldering multipel myeloom of asymptomatisch multipel myeloom genoemd. 

Klachten of symptomen die kunnen voorkomen ten gevolge van multipel myeloom:

Bloedarmoede

Twee derde van de patiënten met multipel myeloom heeft al bij de diagnose bloedarmoede.

De meest voorkomende klachten bij bloedarmoede zijn:

  • Moeheid
  • Zwakte
  • Kortademigheid bij inspanning
  • Hartkloppingen
  • Eventueel hoofdpijn

Verhoogde infectieneiging

Multipel myeloompatiënten zijn vatbaarder voor infecties, vooral herhaalde bacteriële infecties aan de lucht- en urinewegen.

Raadpleeg uw arts altijd bij koorts boven de 38 °C.

Botafbraak

Klachten die te maken hebben met botafbraak komen het meest voor: twee derde van de patiënten heeft last van botpijn.

  • Vooral pijn aan de rug, ribben of het bekken. Minder vaak aan de ledematen.
  • Bestaande rugpijn die stilaan verergert.

Of nieuwe plotse pijn in de rug, een lidmaat of de ribben.

Wanneer een wervel ernstig indeukt, kan die druk uitoefenen op het ruggenmerg met eventueel schade aan zenuwen. Tekenen van druk op het ruggenmerg kunnen zijn:

  • Plotse krachtvermindering
  • Verlamming
  • Moeite om urine of stoelgang op te houden

Nierproblemen

Ongeveer 20 procent van de patiënten lijdt aan nierproblemen ten gevolge van de ziekte.

De aanwezigheid van Bence Jones-eiwitten doet het risico op nierproblemen toenemen. Ook een verhoogd calciumgehalte in het bloed (hypercalcemie), een verhoogd urinezuur en amyloïdose (zie verder) kunnen de nierfunctie verder verslechteren. De inname van bepaalde pijnstillers (de zogeheten niet-steroïdale antiflogistica) kunnen bij myeloompatiënten bijkomende nierbeschadiging geven.

Hypercalcemie

Hypercalcemie is een verhoging van het calcium in het bloed. Ongeveer 20 procent van de patiënten krijgt ermee te maken. Dit symptoom kan een teken zijn van vergevorderde ziekte of van uitgesproken botafbraak. Veelvoorkomende symptomen bij hypercalcemie zijn:

  • Verminderde eetlust
  • Misselijkheid
  • Braken
  • Verstopping
  • Veel dorst
  • Veel plassen

Uitgesproken hypercalcemie kan ook verwardheid veroorzaken.

Stroperigheid van het bloed

Door grote hoeveelheden Kahler-eiwitten kan het bloed stroperig worden en minder goed circuleren in de kleine bloedvaatjes. Dat kan dan leiden tot verschillende klachten:

  • Zwakte
  • Vermoeidheid
  • Minder eetlust
  • Kortademigheid
  • Toenemende bloedingsneiging
  • Gezichtsstoornissen
  • Gevoelsstoornissen in de ledematen

Amyloïdose

Als fragmentjes van de Kahler-eiwitten zich opstapelen in de lichaamsweefsels, spreken we van amyloïdose. De meest voorkomende klachten van amyloïdose zijn:

  • Vermoeidheid
  • Vermagering
  • Vochtopstapeling
  • Diarree
  • Opzwelling van de tong
  • Gevoelsstoornissen in de ledematen

Voorkomen

  • Multipel myeloom is de tweede meest voorkomende bloedkanker.
  • De ziekte komt iets vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.
  • Multipel meyloom komt vooral voor bij mensen ouder dan 50 jaar, maar ook jongere mensen kunnen getroffen worden.

Oorzaak en erfelijkheid

Multipel myeloom is niet erfelijk.

De precieze oorzaak van de ziekte is niet bekend. Multipel meyloom is waarschijnlijk het resultaat van verschillende factoren die elkaar versterken.

Behandelingen

U vindt hier een aantal mogelijke behandelingen voor deze aandoening. Na de diagnose kiest uw arts, samen met u en de andere artsen van het team, de beste oplossing voor u. Uw behandeling kan dus afwijken van de hieronder voorgestelde therapie(ën).

Geneesmiddelen die de afbraak van eiwitten in de cel verstoren, waardoor er een overaanbod aan onbruikbare eiwitten in de cel ontstaat en de cel stuk gaat.
Geneesmiddel bij mulipel myeloom dat inwerkt op het immuunsysteem en de groei van zieke cellen remt.
Chemotherapie is een behandeling met cytostatica of celremmende geneesmiddelen die de groei van kankercellen verhinderen of deze cellen vernietigen.
Bij een autologe stamceltransplantatie worden uw eigen gezonde stamcellen opnieuw toegediend na een hoge dosis chemotherapie. De toegediende stamcellen zorgen er dan voor dat uw beenmerg en bloedaanmaak herstellen.
Vorm van immuuntherapie met eigen witte bloedcellen (T-cellen) waarop een speciale receptor of ‘CAR’ wordt geplaatst waardoor deze cellen toch in staat zijn om kankercellen te herkennen en te vernietigen.
Overzicht van lopende klinische studies bij multipel myeloom.

Immuuntherapie als behandeling voor multipel myeloom

Immuuntherapie is een vorm van kankerbehandeling die het immuunsysteem helpt om de kanker te herkennen en bijgevolg de kankercellen uit te schakelen. In deze infosessie lichten prof. dr. Michel Delforge en verpleegkundig specialist Anneleen Vanhellemont de verschillende soorten van immuuntherapie toe die in de setting van multipel myeloom worden gebruikt of onderzocht.

Immuuntherapie als behandeling van multipel myeloom

Onderzoeken en diagnose

Bij (vermoeden van) deze aandoening voeren we een of meerdere onderzoeken uit.

Brochures

Specialisten

Laatste aanpassing: 9 november 2022