"De maatschappij werkt ook niet mee om die neiging een halt toe te roepen, want alcohol is overal: op recepties, café, verjaardagsfeestjes … En je kunt je ook niet van alles isoleren, dat is geen leven.”
Ik ben niet meer bang voor de dood
Het was een dag in 2017. Na de dood van zijn echtgenote twee jaar geleden, gooide Marc zich op zijn werk en ging hij regelmatig naar sociale activiteiten waar alcohol aanwezig was. Hij stond op het punt een speech te geven. Zijn handen trilden wat en hij nam verschillende pijnstillers na elkaar. Dat bekwam hem slecht en terwijl een collega hem naar het ziekenhuis voerde, had hij een bijna-doodervaring.
“Het was adembenemend. Aan een duizelingwekkende snelheid ging ik door een wit licht. Ik herbeleefde taferelen uit mijn jeugd, fijne gebeurtenissen. Ik belandde op spoed en werd pas twee dagen later wakker. Nu ben ik niet meer bang van de dood.”
Intussen komt Marc nog altijd op consultatie om zijn oude demonen de baas te kunnen. “Ik voel me soms een wrak. Ik schaam me dat dit zo moeilijk is voor mij. Het is gewoon niet makkelijk om alleen te zijn en tegelijk sociale gelegenheden met alcohol te mijden. Maar zo kan ik niet verder, ik wil er met de nodige hulp tegenaan blijven gaan.”
Onze reporter trekt door de gangen van campus Gasthuisberg en meet de hartslag van mensen die hier passeren.