Tijdens haar afwezigheid hield Karin contact met haar collega’s. “Het doet zoveel deugd dat collega’s af en toe bellen, of een kaartje of taartje brengen. Op die manier draai je ergens toch nog mee en is het makkelijker om de draad weer op te nemen."
Je moet durven open kaart spelen tegen je werkgever
"Die terugkeer houdt wel in dat je open kaart durft te spelen tegen je werkgever over je noden. Ik ben zo gauw het kon 40 procent beginnen werken, wel met de afspraak dat ik mijn wagen op een parkeerplaats vlakbij mijn werkplek kan plaatsen en twee keer per dag een kwartiertje extra pauze kan nemen om te bewegen. Een werkgever kan hiervoor trouwens gecompenseerd worden.”
Karin heeft geluk met haar werkgever en fijne collega’s, voor anderen ligt dit soms moeilijker. De organisatie Rentree kan je dan bijstaan en zelfs meegaan om de terugkeersituatie te bespreken op het werk, legt Karin uit. Nu denkt ze op haar werk zelf mee na over hoe langdurig zieken het best weer aan de slag kunnen.
Intussen gaat ze nog elke drie weken naar campus Gasthuisberg voor een behandeling.
Onze reporter trekt door de gangen van campus Gasthuisberg en meet de hartslag van mensen die hier passeren.