Jonalynne (14) en mama Jelle

13 november 2025

- dagziekenhuis kinderen

Aarzelend stopt ze met scrollen op haar gsm als we haar aanspreken. “Je babbelt toch graag?”, moedigt mama Jelle aan. Klopt. Dus babbelen we de wachttijd tot de volgende chemo gezellig vol.

Haar bijzondere naam heeft ze te danken aan een misverstand. Mama las per ongeluk niet ‘Jonathan’ maar ‘Jonalynne’ op een bord langs de weg. En zo geschiedde. Toen Jonalynne geboren werd, was er maar één persoon in Vlaanderen die dezelfde naam had. 

“Ik dacht dat de hoofdpijn door de examens kwam”

Seffens krijgt ze chemo in het ziekenhuis. De diagnose lymfeklierkanker in stadium vier kwam als een donderslag bij heldere hemel. “Ik was vooral heel moe”, vertelt Jonalynne. “Ik kwam bijna elke dag thuis met hoofdpijn en ik at weinig, maar het was examenperiode en we dachten dat dat normaal was.” Tot ze op een dag uit de douche kwam en haar oog op het gezwel viel. Veel onderzoeken op korte tijd bevestigden het slechte nieuws.

Toch blijft ze positief, met de hulp van familie, vrienden en hét vriendje dat voor pretoogjes zorgt als het over hem gaat. Maar jong zijn en kanker hebben blijft hard. “Door het infectierisico mag ik het openbaar vervoer niet meer nemen, wat ik vaak met mijn vriendinnen deed. Ik kan sindsdien niet meer naar school en ik mag ook niet alles eten. Sushi en schepijs mis ik het hardst.” Mama vult aan dat de diepvries nu vol Magnumfrisco’s zit. Maar dat is toch niet hetzelfde.

Onze reporter trekt door de gangen van campus Gasthuisberg en meet de hartslag van mensen die hier passeren.

Laatste aanpassing: 13 november 2025