Het kinderhart in beeld

Indicaties voor cardiaal onderzoek

Veelvoorkomende redenen voor een hartonderzoek bij kinderen zijn:

• Opvolging van een gekende hartafwijking.
• Opvolging of nazicht van de hartfunctie bij kinderen met andere medische problemen – bijvoorbeeld bij kinderen die chemotherapie ondergaan, of in kader van genetische en metabole afwijkingen.
• Dringende situaties zoals blauwverkleuring (cyanose), shock of hartdecompensatie - zeker bij pasgeborenen of jonge zuigelingen.
• Hartgeruis gehoord door de huisarts of kinderarts. Een hartgeruis kan het enige teken van een hartafwijking zijn, maar kan vaak ook een tijdelijke en normale bevinding zijn. Uw arts bepaalt op basis van de kenmerken van het geruis en klinisch onderzoek van uw kind of en hoe dringend een hartonderzoek nodig is.
• Hartkloppingen, flauwvallen of thoracale pijn. Bij de meeste kinderen of jongeren zijn deze klachten niet gerelateerd aan hartproblemen, maar soms is een hartonderzoek nuttig om een meer zeldzame cardiale oorzaak uit te sluiten. Het patroon van de klachten biedt vaak al veel informatie over de mogelijke oorzaak. Je huisarts of kinderarts kan beslissen of een hartonderzoek zinvol is.
• Bij sommige koorts-syndromen, bijvoorbeeld bij vermoeden van endocarditis of de ziekte van Kawasaki.
• Nazicht in het kader van familiaal voorkomen van bepaalde erfelijke hartaandoeningen.

Onderzoeken en diagnose 

Uw arts of de kindercardioloog bepaalt of (en welk) hartonderzoek aangewezen is en met welke urgentiegraad dit gepland dient te worden.

Beeldvorming van het kinderhart

De gouden standaard om de structuur en werking van het kinderhart te beoordelen is echocardiografie. Dit is een pijnloos en veilig onderzoek met geluidsgolven, waarmee we zowel de hartfunctie kunnen beoordelen (o.a. na chemotherapie of bij cardiomyopathie) als (aangeboren) structurele afwijkingen kunnen opsporen.

Ons team heeft specifieke expertise in het in beeld brengen van de meest complexe aangeboren hartafwijkingen. Op basis van deze resultaten wordt het verdere zorgplan uitgestippeld. Dat kan bestaan uit regelmatige opvolging, medicatie en/of een ingreep. Zo nodig worden de beelden besproken met de hartchirurgen tijdens een multidisciplinair overleg.

In specifieke gevallen is aanvullende beeldvorming nodig om het hart en grote bloedvaten meer in detail te beoordelen, zoals een CT-scan of een MR-scan. Deze onderzoeken gebeuren op de afdeling radiologie. 

Onderzoek van het hartritme

Tijdens een bezoek aan de kindercardioloog zal meestal ook een elektrocardiogram (ECG) worden gemaakt om de elektrische activiteit van het hart te meten. Dit resultaat geeft informatie over het hartritme en de geleiding van elektrische prikkels. Wanneer deze momentopname niet volstaat, zal de kindercardioloog voorstellen om een holter-ECG uit te voeren zodat de elektrische activiteit gedurende langere tijd geregistreerd wordt.

Inspanningsproef

In bepaalde gevallen komt een hartafwijking pas aan het licht wanneer het hart harder moet werken. Tijdens een inspanningstest (op een loopband of fiets) kunnen de elektrische activiteit van het hart, de bloeddruk, het zuurstofgehalte in het bloed en de gasuitwisseling worden opgevolgd. Daarnaast helpt een inspanningsproef om de functionele impact van een hartafwijking te beoordelen. Soms kan zo’n test aanwijzingen geven over de veiligheid van sportbeoefening of de nood aan een ingreep.