Liesbreuk

Hernia inguinalis
Een verzwakking van het spierweefsel in de buikwand ter hoogte van de lies. Door de verzwakking gaat het buikvlies uitstulpen en vormt een zakje (breukzak). Daarin kan buikinhoud (vetweefsel, darm) uitpuilen. Als de breuk zich hoog in de dij bevindt, net onder de lies, wordt ook wel van dijbreuk gesproken.

Afspraken

Buikwandcentrum
  • Raadplegingen vinden plaats in UZ Leuven of AZ Diest. U kunt zelf kiezen welke locatie uw voorkeur geniet.

  • UZ Leuven campus Gasthuisberg: +32 16 34 48 50 - werkdagen van 8 tot 17 uur

  • AZ Diest campus Statiestraat: +32 13 35 47 61

In deze video kom je te weten wat een liesbreuk is en hoe een liesbreuk wordt behandeld. Referentie: Miserez and Van Hoef. Exploring groin hernias: a visual 3D guide to diagnosis and treatment. J Abdom Wall Surg. 2024 (accepted)

Symptomen

Een liesbreuk veroorzaakt niet altijd klachten.

Mogelijke symptomen van een liesbreuk zijn: 

  • Knobbel of zwelling in de liesstreek die weggedrukt kan worden.
  • Zwaartegevoel na lang staan of stappen.
  • Pijnklachten bij bewegingen waarbij de buikspieren worden aangespannen en de druk in de buik en de breukzak toeneemt.
    Voorbeelden:
    • Hoesten
    • Niezen
    • Persen op het toilet
    • Bukken of tillen

Plotse en hevige pijn in de lies: ingeklemde breuk

In zeldzame gevallen kan een liesbreuk plotse, zeer hevige pijn in de lies veroorzaken, die niet voorbijgaat door te rusten (in ruglig).

De pijn wijst erop dat de inhoud van de breukzak (vetweefsel, darm) slecht of niet meer doorbloed wordt en geleidelijk dreigt af te sterven.

Er is ook meestal een duidelijke zwelling in de lies, die niet verdwijnt, ook niet als u rust neemt of over de zwelling masseert.

We spreken van een ingeklemde breuk of klembreuk.

Het risico is groter bij een dijbreuk dan bij een liesbreuk.

Hevige pijn? Kom onmiddellijk naar spoed.

Diagnose van een liesbreuk

In de meeste gevallen is een liesbreuk goed vast te stellen tijdens een lichamelijk onderzoek door een arts.

Omdat liesbreuken vaak aan beide zijden voorkomen, worden altijd de beide liesregio’s grondig onderzocht. 

Bij zwaarlijvige mensen kan het lichamelijk onderzoek moeilijker zijn.

Bij twijfel kan een echografie vaak uitsluitsel geven. 

Voorkomen en risicofactoren

Liesbreuken komen zeer frequent voor, vooral bij mannen: naar schatting 25% van de mannen zal ooit een breuk in de lies ontwikkelen, tegenover 5% van de vrouwen. 

Risicofactoren voor een liesbreuk zijn: 

  • Roken
  • Chronische hoest
  • Chronische constipatie (moeilijk stoelgang maken)
  • Leeftijd: het risico neemt toe met de leeftijd

Oorzaken

De precieze oorzaak van liesbreuken is niet bekend. 

  • Bij kinderen kan een liesbreuk ontstaan door een aangeboren afwijking. 
  • Erfelijkheid speelt mogelijk een rol. 

Het is niet duidelijk of het risico op een liesbreuk toeneemt door zwaar fysiek werk of sporten. Wel worden liesbreuken vaak voor het eerst opgemerkt bij een bepaalde beweging op het werk of tijdens het sporten.

Anatomie van de buikwand

De buikwand is opgebouwd uit huid, onderhuids vetweefsel, een spierlaag en buikvlies.

Bij mannen is er ter hoogte van de lies van nature een opening in de spierlaag: het lieskanaal. Via die opening loopt de zaadstreng (met daarin bloedvaten en zaadleider) van de buik naar de teelbal.

Bij vrouwen is hier een veel kleinere opening. 

Zowel bij mannen als bij vrouwen is er een tweede opening in de spierwand, iets lager in de lies. Door deze opening (het dijkanaal) lopen de grote bloedvaten van in de buik naar het been.

Behandeling

U vindt hier een aantal mogelijke behandelingen voor deze aandoening. Na de diagnose kiest uw arts, samen met u en de andere artsen van het team, de beste oplossing voor u. Uw behandeling kan dus afwijken van de hieronder voorgestelde therapie(ën).

Ingreep waarbij de buikwand wordt verstevigd met weefsel uit de buikwand zelf of met een kunststoffen matje.
Laatste aanpassing: 10 September 2024