Chrie - Patiënt
"Ik heb meer om voor te leven dan om voor te sterven". Chrie vertelt over haar chronische ziekte, het overlijden van haar echtgenoot, haar ontmoetingen met de pastorale dienst en over wat haar ondanks alles kracht en geluk geeft.
Evelien en Wouter - Ouders van patiënt
‘Je hebt meer mensen om je heen dan je familie, vrienden, babysitters en juffen buiten de ziekenhuismuren. Hier heb je kinesisten, ergotherapeuten, psychologen en pastorale werkers. De lijst is bijna eindeloos.’
Evelien en Wouter vertellen over de vreugde en de pijn van het ouderschap: de spierziekte van hun zoontje, de geboorte van hun dochtertje en de weg die ze samen afleggen, gedragen door vele zorgverleners.
Michel - Patiënt
‘Het is niet meer vanzelfsprekend om ’s morgens uit bed te komen. Ik ben nu dankbaar voor elke dag die mij gegeven wordt’. Michel kreeg een hersenbloeding en raakte halfzijdig verlamd. Hij vertelt over de lange weg die hij sindsdien gegaan is, over wat dat gedaan heeft met zijn manier van in het leven staan, over de pastor die hem geholpen heeft terug levenskracht te vinden én over het belang van de liefde.
Marc - Medewerker
Ik ben een echte kempenzoon, afgedwaald naar Leuven en blijven hangen, zoals dat dan heet. Ik ben verpleegkundige, al 43 jaar in dit huis en meestal op oncologie.Van in het begin koos ik voor een beroep waarin ik contact had met mensen. Ik wilde echt iets kunnen betekenen voor mensen. Ik wilde een klein verschil maken. In het beroep van verpleegkundige kan dat. Deze gedrevenheid is er nog altijd. De contacten met patiënten zijn aangenaam. Ik hou dan ook van verhalen en die krijg je wel te horen in ons beroep.
Lili - Medewerker
Ik ben afgestudeerd als vroedvrouw, maar ik heb zelf altijd een heel sterke kinderwens gehad. Die is bij mij vervuld geweest. Zelf heb ik ooit ook een miskraam meegemaakt. Door die ervaring weet ik hoe het is om een kinderwens te hebben en die niet onmiddellijk vervuld te zien. Nu wil ik op mijn beurt mensen hierin begeleiden.