Soort stress
Het lichaam ervaart een soort ‘stress’ waardoor een afweerreactie op gang komt. Dit kan ervoor zorgen dat de glycemie sterk stijgt. In deze periode is het moeilijker om de glycemie stabiel te houden.
Bij koorts is er een grotere kans op hyperglycemie en ketonen. Dit komt omdat onze stresshormonen die bij ziekte vrijkomen de insuline kunnen gaan tegenwerken. Een forse stijging van de glycemie kan gevaarlijk worden. Er is dan gevaar voor ketoacidose.
Blijf insuline inspuiten
Als u ziek bent en geen zin hebt in eten, moet u niet de conclusie trekken dat u dan ook minder moet spuiten. Uw lichaam heeft bij koorts namelijk juist een verhoogde behoefte aan insuline.
Sommige mensen met diabetes moeten hun insulinedosis zelfs met meer dan 50% verhogen. Iemand die normaal 40 eenheden per dag spuit, kan nu meer dan 60 eenheden nodig hebben. Deze extra insuline moet snel opgenomen worden, gebruik dus kortwerkende insuline.
Doe een extra meting
Bij een ziekte met koorts is het uiterst belangrijk om
- Bloedsuiker extra te meten.
- Urine te controleren ongeacht de glycemie.
Er kunnen bij koorts immers heel snel ontregelingen optreden, die u het snelst kunt ontdekken door in urine ketonen op te sporen. Ketonen worden geproduceerd wanneer glucose als energiebron niet beschikbaar is, dus zowel bij vasten als in geval van insulinetekort bij diabetes mellitus.
Vindt u inderdaad aceton in uw urine (onder andere via de keturtest), dan is het verstandig om met het spuiten van kleine beetjes kortwerkende insuline, bijgestuurd door frequente zelfcontrole, te proberen die ketonen weg te krijgen. Als dit binnen een dag niet lukt, of als bij opeenvolgende controles de bloedsuikers blijven stijgen, moet u contact opnemen met uw behandelende arts.
Misselijkheid en braken
Misselijkheid en braken kan wijzen op aanwezigheid van ketonen. Braken is namelijk vaak een teken van sterke ontregeling. Bovendien loopt u het gevaar uit te drogen.
Meet op dat moment onmiddellijk uw glycemie. Bij een hoge waarde bel dan meteen een arts.