Hoe ben je gestart met je vrijwilligerswerk?
In 1968 ben ik in het ziekenhuis begonnen met werken op de telefooncentrale. Het ziekenhuis voelde al snel als ‘mijn thuis’. De Zusters van Liefde, die in die tijd de vieringen verzorgden in het ziekenhuis, hadden hulp nodig met de microfoon en de geluidsversterking in de kapel. Zo ben ik begonnen als een technisch vrijwilliger voor de zusters. Van een echte dienst vrijwilligerswerk was toen nog geen sprake. Gaandeweg werd mijn takenpakket uitgebreid: ik ondersteunde de priester in het voorgaan, deed lezingen en bracht de communie rond. Naast de stadscampus, vroegen ook Pellenberg en Lubbeek om er vrijwilligerswerk te komen doen. Mijn voorwaarde was dat ik nooit Gasthuisberg zou moeten loslaten. Ik kende hier zo goed als iedereen in die tijd. Tien jaar geleden ben ik gestopt met werken voor de telefooncentrale en ben ik op pensioen gegaan, maar het vrijwilligerswerk laat ik nog niet los. Ik ben hier ondertussen al 50 jaar als vrijwilliger en blijf dat met hart en ziel verder doen.
Wat houdt je takenpakket precies in? Wat doe je het liefst?
Ik deel graag bij mensen op de kamer de communie uit. Het is veel meer dan enkel God aanwezig brengen bij de mensen. Het doet deugd om een luisterend oor te kunnen zijn voor de mensen. Met de communie te brengen tot bij de patiënten op de kamer, zeg ik eigenlijk: 'Hier is God ook bij jou, ook al ben je ziek. God is niet alleen bij jou thuis of in de kerk, Hij is ook hier bij jou nu in het ziekenhuis.'
De communie bij mensen op de kamer brengen, is veel meer dan enkel God aanwezig brengen bij de mensen. Het doet deugd om een luisterend oor te kunnen zijn.
Wat drijft je om het vol te houden?
Het bij de patiënten kunnen zijn, geeft mij veel voldoening. Het doet deugd om met hen een verbinding aan te gaan, door met hen te praten en ook eens een hand op hun schouder te kunnen leggen. Ik voel me ook niet alleen in zo’n ontmoeting met mensen. Ik word gedragen en gesteund door God. Hij is er voor de patiënten, maar ook voor mij.
Wat is tot nu toe je mooiste ervaring als vrijwilliger?
Ik heb twee ervaringen die me heel erg zijn bijgebleven. De eerste ervaring was een zwangere vrouw die ik tegenkwam in het ziekenhuis. Ze was zes maanden zwanger, maar kreeg reeds weeën en moest rust nemen. Ze vroeg me om bij haar te komen, ze deelde met mij het moment van de echo. “Hoor, dit is het hartje van mijn zoontje dat klopt”. Het moment dat nieuw leven zich aankondigt, ook al is het nog in de buik van de mama, is zo ontzettend mooi en intens.
De momenten die me zijn bijgebleven, één aan het begin en één aan het einde van het leven, waren oprecht twee mooie intieme momenten waar ik deel mocht van uitmaken.
De andere ervaring was op de palliatieve eenheid. Ik kwam communie brengen en de man wiens vrouw om de communie had gevraagd, vroeg me de kamer in te komen. Zijn vrouw was net overleden. “Zie eens hoe mooi ze hier ligt, zo lief en mooi is ze heel haar leven geweest.” Het was mooi om de man zo over zijn vrouw te horen vertellen. Ik kon geen communie meer geven aan haar, maar we hebben samen voor haar gebeden en haar man heeft op dat moment communie ontvangen.
Het is opvallend dat het momenten zijn aan het begin en op het einde van het leven die me zo bij blijven. Het waren oprecht twee mooie intieme momenten waar ik deel van mocht uitmaken.
Neem je bepaalde dingen uit het vrijwilligerswerk mee in je dagelijkse leven?
Ik vind het belangrijk om open te staan voor mensen, voor álle mensen. Geloof of overtuiging maakt voor mij niet uit. Om het Bijbels te zeggen: 'Ik voel me een visser van mensen. Ik vind het belangrijk om mensen te helpen mensen, te kunnen dragen als het moeilijk is.'
Ik blijf met veel enthousiasme thuiskomen als ik vrijwilligerswerk gedaan heb. Het is voor mij de plaats waar ik mensen kan ontmoeten en mijn geloof ten diepste kan beleven.
Het appel van hulpvragen is sterker geworden door te werken in het ziekenhuis. Ik ga graag naar mensen en luister graag naar hen. Ik blijf met veel enthousiasme thuiskomen als ik vrijwilligerswerk gedaan heb. Het is voor mij de plaats waar ik mensen kan ontmoeten en mijn geloof ten diepste kan beleven.
Hoe wil jij met je vrijwilligerswerk een verschil maken voor de patiënten?
Door het vrijwilligerswerk wil ik antwoord kunnen geven aan waar de mensen hier in het ziekenhuis nood aan hebben. Door mensen te ontmoeten en de communie aan bed te brengen. Ik voel me met God op wandel. God is daar op de mooie momenten, maar ook op de moeilijke momenten. Het is geloof en hoop brengen tot bij de mensen aan bed, ook zonder woorden. Want geloven in God valt niet altijd te verklaren of uit te leggen.
Heb jij een levensmotto?
'Openstaan voor alle mensen en luisteren en helpen waar je kan.'