Afspraken
-
+32 16 34 34 91 - werkdagen van 9 tot 12 uur en van 13 tot 14.30 uur
Verstoorde bloedstolling
Bloed bevat verschillende eiwitten die belangrijk zijn voor een goede bloedstolling. Ieder eiwit, ook wel stollingsfactor genoemd, heeft een eigen specifieke functie in de vorming van een stevige bloedklonter.
Soms kan de werking van deze stollingsfactoren gehinderd worden doordat het lichaam spontaan antilichamen aanmaakt, meestal tegen factor VIII (8), soms ook tegen factor IX (9) of V (5). Men spreekt dan over verworven hemofilie.
De bloedstolling wordt dan ernstig ondermijnd, waardoor spontane bloedingen kunnen optreden die ernstige vormen kunnen aannemen. Deze kunnen onderhuids, maar ook in het maag-darmkanaal of in de urinewegen, voorkomen.
Verworven hemofilie is een eerder zeldzame aandoening die zowel mannen als vrouwen, vaak op oudere leeftijd, kan treffen. De aandoening komt slechts zeer occasioneel voor bij jongere vrouwen in de zwangerschap.
Diagnose
Verworven hemofilie wordt op volgende wijze gediagnosticeerd :
- Tijdens de anamnese vraagt de arts uitgebreid naar bloedingen.
- Via laboratoriumtesten wordt de stolling gecontroleerd en het factorgehalte in het bloed gemeten.
Symptomen
De voornaamste kenmerken van verworven hemofilie:
- Plotse spontane bloedingen bij oudere patiënten die nooit eerder bloedingsproblemen hebben gehad. Deze bloedingen kunnen onderhuids, in spierweefsel, voorkomen en zijn vaak uitgebreid.
- Neusbloedingen
- Bloederige urine
- Bloeding in maag-darmstelstelsel, urinewegstelsel
- Langdurige bloeding na ongeval, puncties (ook injecties) of heelkundig ingrijpen
- Gewrichtsbloedingen (komen eerder occasioneel voor)
