Zorg voor naasten

Zware dagen. Of ze nu te maken hebben met zwaarmoedigheid, een persoonlijke tegenslag, het gemis van iemand die we liefhebben, we komen er allemaal mee in aanraking. Het ontkennen van die dagen heeft geen zin, zoeken naar een manier om ze te dragen, dat dan weer wel.

De auteur beschrijft haar eenzame periode na de geboorte van haar zoon, waarin ze dagelijks door het park wandelt met haar baby en zowel wandelend schrijft als reflecteert op wat ‘zorgen’ betekent. Ze werpt een kritische blik op het dominante idee van zelfzorg, en laat zich in plaats daarvan leiden door steeds opnieuw onverwachte ontmoetingen en verbindingen met anderen.

Een ontzettend ontroerend beeld van de strijd die een oude man levert om zijn geliefde herinneringen niet kwijt te raken, en van de pogingen van zijn familie om voor hem te zorgen terwijl ze tegelijkertijd ook al een beetje afscheid moeten nemen.