Fixatie en vrijheidsbeperkende maatregelen

Fysieke fixatie is elke handeling en elk gebruik van materiaal die de bewegingsvrijheid van een patiënt beperken. Alleen als de veiligheid in gedrang komt en de behandeling op geen enkele andere manier kan gegarandeerd worden, is het een aanvaardbare 'minst slechte' oplossing.

Laatste keuze

Het gebruik van fixatie is een middel van de laatste keuze. Enkel als de veiligheid van de patiënt of van anderen in gedrang komt en de behandeling op geen enkele andere manier kan gegarandeerd worden, is vrijheidsbeperking een aanvaardbare ‘minst slechte’ oplossing.

Fixatie voorkomen

Via preventieve maatregelen proberen onze zorgverleners om fixatie te voorkomen of uit te stellen.

Familieleden zullen duidelijk worden geïnformeerd. Samen bespreken we mogelijke risico's. 

Herkenbare spullen van thuis meebrengen kan een geruststellend effect hebben op de patiënt. 

Door bezoek gespreid te plannen, kan er quasi doorlopend toezicht van vertrouwde personen zijn. 

Wanneer gebruiken we fixatie

In situaties waarbij de veiligheid van de patiënt en zijn behandeling in het gedrang komen, kunnen we soms niet anders dan over te gaan tot fixatie van de patiënt.

Het gaat dan om risico's op:

  • Beschadigen van de fysieke of psychische integriteit van de patiënt en die van anderen.
  • Onderbreking van een levensnoodzakelijke therapie.

In urgente situaties wordt de familie op de hoogte gebracht zodra dat kan. 

Aandachtspunten bij gebruik fixatie

Als we toch vrijheidsbeperkende maatregelen moeten toepassen, gelden er strikte aandachtspunten.

  • Verhoogde aandacht voor basisbehoeften van de patiënt.
  • Voorzien van ondersteuning en begeleiding voor de patiënt.
  • Vraag aan familie naar mogelijkheden om geruststellende aanwezigheid te voorzien.
  • Fixatie zo kort mogelijk houden.
  • Herevalueren van de maatregel.
  • Noteren in het patiëntendossier.
Laatste aanpassing: 19 april 2021